Aşkın Hayaleti

Aşkın hayaletiyle konuştum. 

Affetmesini diledim. Mertliğimi devirdim. 

Ruhlarımızın değdiğini kabul ettik. 

Birbirimizi kendimizden kurtarmıştık ama kanlıydı ellerimiz, hayallerimiz. 

Affetmedi ve öldürdüm hayaletini.

Gecenin Sahnesi

Bildiğimi biliyor

Kim olduğunu ve ne olduğumu

Sahnedeyken şans her zaman yanındaymış gibi hissettirir

Işıklar altında kimse gölgeni göremez

Ne düşündüğünü bilemez

Bakma vücudumda izler var 

Silahını ilk çekenin vurduğu hatıralarım var

Yine de hala vurmayı öğreniyorum

Israr etme 

Yalnızca hayaletler duvardan geçebilir 

Eğer hayalet olsaydım

Duvarından geçseydim

Bedelini ödemeliydim 

Bilseydin

İncinmekten korkanın silah taşımadığını

Kimsenin en iyi kartlarıyla yenilmediğini

Pişmanlığın değeri yoktu

Haksız olan cezasına kızamazdı

Ve geçmiş daima konuştu

Gelecek planları yapma diye

Yarın bir daha gelmeyecekti

Ertesi günün sonu tek gecelikti