Toz

Eski bir eve toz yaklaşıyor

Ev kimseyi beklemiyor

Kapısı açılmayan bir bahçenin önünde unutuluyor

Ve duvarları yağmurla ıslanırken bütün umutlarını dinliyor

Penceresindeki çiçeklere solanları soruyor

Saatleri günlermiş gibi unutuyor

Kış ve bahar, tekrar ve tekrar

Buradan dönüş yok

Bırakılanların gidecek yeri olamıyor

Akşam vakti yaklaşırken

Yeni bir başlangıca zamanı olamayanlar kapının önünde uyuşuyor

Burada pek bir şey kalmadı

Yaşamak için de ölmek için de zaman yok

Çocuk

Zaman bir çocuğu karanlığa zincirledi sonsuza kadar

Çocukluğumda bir kader çizmiştim defterime, her şey önümdeydi şimdiyse tecrübelerimde

Zaman ilerliyor ilerliyor ilerliyor

Işığı göremiyorum

Işığı göremiyorum

Işığı göremiyorum

Köprü

Şimdi kurtarabilirim köprüdeki hayatları

Bu hayata doğmuştum bir işaret bekliyordum aklımdaki bütün sıkıntılarla

Bırak bu hayatı uzaklara

Unut her şeyi sonsuza kadar

Bugün ulaşacaksın uzaklardaki manzaraya

Sana söylemiştim güneşte bir yer bekliyor

Her gün zamanını çalıyor

Beklediğin yarın burada 

İyi olacak

İyi olacak

İyi olacak

Arınmak

İçimde hala biraz ateş var

Ama hayat fazla acımasız

İkiyüzlü ruhuna kanını akıt

Vahşetine hoş

Sonuna kadar kaz ve ıslan

Yaptığın her şeyden kaç

Ve yeni günlere uyan

Işık

 Düşün, düşün, düşün ve saklan yaşamın yakıcı alevinden, çekil mezara, dokunmasın bakire tenine cehennemin ölümcül ışığı.  

Keşif

Ölecek miyim? Ölecek miyim? Yaşadıklarım rüzgarda toz olacak. Dualarım ve sırlarım yağmurdaki yaşlarda kaybolacak. Nasıl hissettiriyor görünmez olmak? Sonsuza kadar unutulmak? Gökyüzünü bir daha göremezsin ve şimdi alışmalısın. 

Maske

Yağmur yağmadı

Kitaplar verilmedi

Maskeler inmedi

Tanıyamadığımızı söyledim sana

Yaşlandık anlattığımız anılarla

Hiçbir şey olmadı ne içimde ne içinde 

Yürüdükçe heyecanımızı tükettik

Her dönüşte yabancılaşıyorduk birbirimize

Bir insan nasıl istese de sevemezdi? 

İkimizin sonu nasıl bitecek?

Birleştirilmeyen resimler nereye atılacak? 

Üzgün şarkılar hiç bu kadar yakın olmamıştı

Ayraç

Yaz döndü yüzünü tesadüflere

Zamanın birinde kır çiçekleri avuçlarımızda

Dünyaya rüyandan uyanma 

Uzaklardan gözlerindeki inancı görmeye geldim

Merak ediyorum nasıl bu kadar uzakta büyüdüler?

Kalabalık sokaklar hayal için fazla ölü olsa da, gidecek yerin olmasa da

Korkma tanrı çoktan unuttu bizi

Teslim ol bugüne, dinlensin yarınlar

Ama kolay değildir duvarlarını indirmek

Bilirim sadece hayaletler duvarlardan geçebilir

Şimdi sözleri zamana sakla, bırak mumları yaksınlar

Çünkü sözler tek kıvılcımla yanarlar

Asla bilemem neler hissedeceğimi asla tarif edemem gördüklerimi

Yanımda olmasan da yumarım gözlerimi içimdeki savaşa ve hayal ederim

Sorun değil, sorun değil

Zavallı Rüzgar

Güzel bir gecede

Penceresine tırmandı ve tavanı boyadı rüzgar

Uykusunda yıldızlar eşlik etsin diye astı yıldızları 

Penceresinden içeri ninniler söyledi

Sabahları ona bulutları çizdi

Aslında hayallerine aitti rüzgar

Gökyüzüne uzanıyordu

Sabaha Kadar

Yumuşak ellerimde yıkandı dünya

Sabahlara sarkan geceye baktım

Sonsuzluk bana baktıkça

Geçmişi beraber yaşamıştık

Şimdi getirdikleri yıldızlara dokunmak gibiydi

Oysa bütün yaşanmışlıklar yağmurdaki gözyaşıydı

Ruhumdan bir parça kalmış geçmişinde

Bırak keşkeleri gölgelere saklansınlar

Rüyalarda hazırlansın sır dolu sofralar 

Dostlara sunulsun tanrılar

Her resimde parçalansın duygular

Her şarkıda kazınsın vicdan

Son kez kazınana dek sonsuza kadar

Sabah olana kadar

Sokaklar

Evsizim ben. Adımlarımdaki özgürlükte, ağzımda taşıdığım sigarada, duruşumdaki kalıntılarda gizli hepsi 

Aşkın Hayaleti

Aşkın hayaletiyle konuştum. 

Affetmesini diledim. Mertliğimi devirdim. 

Ruhlarımızın değdiğini kabul ettik. 

Birbirimizi kendimizden kurtarmıştık ama kanlıydı ellerimiz, hayallerimiz. 

Affetmedi ve öldürdüm hayaletini.

Gecenin Sahnesi

Bildiğimi biliyor

Kim olduğunu ve ne olduğumu

Sahnedeyken şans her zaman yanındaymış gibi hissettirir

Işıklar altında kimse gölgeni göremez

Ne düşündüğünü bilemez

Bakma vücudumda izler var 

Silahını ilk çekenin vurduğu hatıralarım var

Yine de hala vurmayı öğreniyorum

Israr etme 

Yalnızca hayaletler duvardan geçebilir 

Eğer hayalet olsaydım

Duvarından geçseydim

Bedelini ödemeliydim 

Bilseydin

İncinmekten korkanın silah taşımadığını

Kimsenin en iyi kartlarıyla yenilmediğini

Pişmanlığın değeri yoktu

Haksız olan cezasına kızamazdı

Ve geçmiş daima konuştu

Gelecek planları yapma diye

Yarın bir daha gelmeyecekti

Ertesi günün sonu tek gecelikti

Bir yerde

Bir yerde

Hala bir yerde 

Baktığımda saklanıyor 

Bakmadığımda içimi kemiriyor 

Nerede olduğunu merak ediyorum

Kaybolmanı yaşıyorum

Kendi gözlerimi nasıl açamam? 

Nasıl sadece benim olamazsın 

Yalanlara güven 

Onlar en iyi yoldaşın

Şimdiler hariç

Unutuyorum

Ama balkonumda yaktığımda

Yağmurlu gecelerde kollarımda olduğunda

Ya da ismini başka birinin dudaklarında duyduğumda

Neşeyle kalbimin içinde kırılıyor

İyi idare ediyorum

Şimdiler hariç

Son

Bir bulut üstünde, aldırma ona

Sanrı asılı yukarıda, lütfen başını kaldırma

Dağların kalbine giden camdan yolda

Basma ağaçların beyaz gözyaşlarına 

Bir deniz asılı, kaldır yüzünü yukarıya

Hayranlığının şafağında tanrı fısıldar uzakta

Görüyorum "anı" diyor kesik kesik 

Geçmişin zalim ve sıcak eli sırtımda

Mutluluğun kutusu kapandığında 

Ayrılma sessizce buradan

Hatırla küçük ölümü, dokunmanın hüznünü

Gezgin

Gidilecek uzun bi yol, dokunacak kimi yürek

Ağacın altındaki rüzgarla konuştu

Özgürlüğü bulamadığını söyledi

Gittiği her yeri gideceği yere götürüyordu 

Rüzgarın okşadığı nasıl rüzgarı okşamazdı

Rüzgara unutmayı sordu

Saçları uçuştu