21 Aralık 2020 Pazartesi

Ötesi

Ne yolculuk ama, otobüs çok uzaklarda

Tekerleklerin şeritleri dövdüğü yollarda

Bilete sattı bakirliğini yolculuk boyunca

Bulutlara gözleriyle dokundukça

Dokunuşun serzenişleri bütün omurgasında

Tarif etmesi zor sana, 

Eskiden olduğun yere eğil yavaşça

Teslim ol gürültüye, içerdeki bu savaşa

Bütün istediklerini al ya da kurtarabildiklerini

Sadece bir ömür boyunca yaşadıkların

Karanlık örtünün ötesinde gördüklerin

Anladığın kadarıyla çizebilirsin geceyi

Yıldız selinin sonu şuana getirse

Seni yarın bulabileceğimi bildiğim bir yere

Görüyor musun bize ait olamayanları? 

Ne hisler hakkımızda, çok yüksekteler ama

Seni beklemek yağmur duasıydı

Yağmurdaki yaşlar kadar kayıp bir duaydı

Ve bütün kırdıkların taştı

İçinde beklediğim o taştı

 





Yıldızlar Düşerken

Uzun zaman oldu o gideli

Kırılmış kalpler, tutulmamış sözler yok fantezilerinde

Gökyüzüne fısıldadı yıldızlar düşerken

Merak eder misin akşamleyin uçan kuşları? 

Nereye gittiğini bu arabaların? 

Kendini kandırması gerekiyordu 

Cevaplar beklerken gökyüzünden 


Gitmeden önce tutsaydın yıldızları

Yolunu kaybeder miydi karanlıkta?

Masallardaki gibi beklese çınar ağacının altında

Hediyesi mutlu eder miydi seni?

Ama uzun süredir kelebek görmemişti 

Tek günlük yaşamı, yaşayamayacaklarının korkusuydu

Sonunda sevgi bile kavuşturamamıştı ikisini

Ve gittiğinde kalıntıları kaldı

Zamanla örteceği kalıntıları

Başka yerde arayacaktı

Şarkılarda değil, birinde değil